۱۳۸۸ اسفند ۱۹, چهارشنبه

آیین ملی

در پی وبگردی های اخیر به مطلبی برخوردم که جای بحث بسیاری دارد و پیش از این در جایگاههای متفاوتی شمه هایی از این بحث را مطرح کرده ام. مشابه این مطلب در جهان پیرامون ما بسیار است. موضوع افرادیست که می خواهند تغییر دین بدهند و به دینی غیر از آنچه با آن زاده شده اند بپیوندند. یکی از ادیانی که با استقبال زیادی هم در چند وقت اخیر مواجه شده است دین زرتشت است. این مساله به خودی خود دارای اشکال نیست و به عقیده ی من بسیار هم خوب است که انسانها راه خود را خودشان برگزینند چرا که اعتقاد درست به یک آیین که با تحقیق صورت گرفته است بسیار والاتر از اعتقاد کور و موروثی است و این امر می تواند حتی سطح معنویت را نیز در جامعه بالاتر ببرد و باعث کاهش بزه شود.
اما نکته ای که لازم می دانم مطرح کنم و در آینده بیشتر و با ابعاد وسیع تری بدان خواهم پرداخت این است که دین زرتشت علاوه بر اینکه یک آیین رهایی بخش جهانیست دین ملی ایرانیان نیز به شمار می رود و هر ایرانی با هر دین و آیین و مذهب بواسطه ی ایرانی بودن و بهره مند بودن از فرهنگ و رسوم ایرانی یک زرتشتی به حساب می آید. آیین زرتشت به دو شکل در ایران وجود دارد. یکی زرتشت دینی و دیگری زرتشت فرهنگی. به گمان من اگر مسئولین فرهنگی جامعه و بزرگان دینی زرتشتی با این دید به آیین زرتشت بنگرند بسیاری از مشکلات فرهنگی جامعه منجمله غرب گرایی مفرطی که در بین برخی جوانان مشاهده می شود مرتفع خواهد شد. اگر جوان ایرانی بتواند آیین های باستانی و هویت بخش خود را در مکان مقدسی چون آتشکده و با حضور شادمانانه ی مردم برگزار کند کمتر به مراسم مشابه غربی روی می آورد. به عقیده ی من لازم است بزرگان دینی زرتشتی اجازه ی ورود به اماکن مقدس را در روزها و جشن های ملی به همه ی مردم فارغ از دین و نژاد بدهند و مسئولان فرهنگی نیز به تبلیغ این مهم و حتی ساخت اماکن آیینی زرتشتی اقدام کنند.
به امید آن روز.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر